Konsekwencja w działaniu. Oto jeden z głównych atutów każdej osoby, której zlecasz załatwienie jakieś sprawy. I nie mam tu wcale na myśli tylko prawników, choć osobiście uważam, że tylko zaangażowany pełnomocnik, wierzący w sprawę i konsekwentnie zdobywający pole, ma szansę odnieść sukces.
Sala sądowa, to niejednokrotnie „surfing” i nie ma co się bać fal tylko je sukcesywnie pokonywać. Do tego zaś potrzebna konsekwencja.
Pomyślisz, po co ten wstęp?
Po ostatnich wpisach dotyczących ISO w gabinecie, odnotowałem z Twojej strony zwiększoną aktywność zogniskowaną na tej tematyce.
Cieszy mnie to. Fajnie, że zaglądasz.
Ale, aby konsekwentnie zamknąć pewien ciąg tematyczny, nie mogę pominąć aspektu podatkowego wprowadzenia Systemu Zarządzania Jakością.
Jednocześnie, niniejszy wpis jest odpowiedzią na jedno z zapytań mailowych.
Zatem jak widzisz można do mnie napisać. Wszystkie wiadomości czytam, na wszystkie staram się odpisać, a część stanowi inspiracje w poszukiwaniu tematów na bloga.
Wiadomość była krótka:
Panie Arkadiuszu, jak rozliczyć fakturę za wdrożenie ISO. Amortyzować, czy w całości wrzucić w koszty?
Odpowiedź brzmi: Wrzucić w koszty !
Dlaczego?
Otóż, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Konsekwencją powyższego jest, iż aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
1. musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
2. nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
3. musi być należycie udokumentowany.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zasadniczo wydatków na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
I teraz trzeba powiedzieć dalej.
Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają, co do zasady, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in.:
1. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
2. licencje,
3. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
4. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Tyle ustawa.
Przekładając powyższe na normalny język, w kontekście rozstrzygnięcia, czy koszt uwidoczniony w fakturze za certyfikat ISO podlega amortyzacji, konieczne jest odpowiedzenie na pytanie tj. czy uzyskanie Certyfikatu jest wartością niematerialną i prawną, w rozumieniu jak wyżej.
Jak już wspomniałem we wcześniejszych wpisach, ISO określa wymagania i wprowadza procedury skonstruowanego Systemu Zarządzania Jakością.
Oceniając wydatki na nabycie przez Ciebie certyfikatu ISO w aspekcie wartości niematerialnych i prawnych, powiedzieć trzeba, iż sam certyfikat (system ISO) nie ma jakiejkolwiek zbywczej wartości majątkowej. Przecież Certyfikatu nie nabywasz w drodze umowy kupna i nie możesz go sprzedać. To co kupujesz to najczęściej pomoc w opracowaniu i wdrożeniu procedur służących uzyskaniu certyfikacji.
Sam Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym, że spełniasz wymogi określone w międzynarodowych normach, przez co umożliwia Ci osiąganie pewnych celów – np. pozyskanie większej ilości punktów w trakcie postępowania konkursowego przez NFZ.
Certyfikat dotyczy wyłącznie Twojej firmy, a jego znak może być używany tylko na dokumentach handlowych, promocyjnych i reklamowych. Posiadanie przez Ciebie certyfikatu związane jest z kontrolą spełniania wymaganych norm zarządzania jakością, za naruszenie których grozi nawet utrata certyfikatu.
Wszystko to świadczy, że certyfikat jest dokumentem oficjalnym zaświadczającym (potwierdzającym), iż spełniasz określone w normach ISO wymagania zarządzania jakością.
Konsekwencją powyższego jest, że Certyfikat ISO nie mieści się w żadnej z kategorii praw wymienionych w art. 22b ww. ustawy, wśród wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Zatem, w takiej sytuacji:
nie ma podstaw uznania certyfikatu ISO jako wartości niematerialnej i prawnej, która podlega odpisom amortyzacyjnym.
No dobrze, to może Certyfikat ISO jest tzw. know-how?.
Uprzedzając. Nie, nie jest.
Nie można utożsamiać certyfikatu potwierdzającego spełnienie wymaganych norm systemu zarządzania jakością z wartością uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie organizacji (know-how).
Termin know-how oznacza zdolność, wiedzę lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu lub prowadzenia jakiejś działalności. Know-how jest zbywalne i może być udostępniane na podstawie umów upoważniających do korzystania oraz umów przenoszących know-how. Rozumiane jako pewien zakres wiedzy i doświadczeń może być także przedmiotem umowy sprzedaży, a jak wspomniałem Certyfikat ISO nie spełnia wymogów obrotu.
Ok, a jakie ma to konsekwencje dla Ciebie?
Wszystkie Twoje wydatki poniesione na wdrożenie ISO w gabinecie, jeżeli mają na celu podniesienie jakości oferowanych usług, są uzasadnione i mają na celu zwiększenie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (wszystkie trzy warunki spełniasz), powinny być zaliczone bezpośrednio i bez odpisów do kosztów uzyskania przychodów dacie ich poniesienia – jako koszty pośrednio związane z przychodami. Wydatki te będą przy tym stanowiły koszt uzyskania przychodu pod koniecznym warunkiem ich należytego udokumentowania.
Pamiętaj, że to na Tobie jako podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest działalność gabinetu. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.
Jednakże z uwagi na charakter i cel ponoszonych wydatków związanych z wprowadzeniem ISO, nie musisz się obawiać zakwestionowania tych kosztów przez Urząd Skarbowy.
I z tą jakże ogromnie optymistyczną myślą zostawiam Cię na klika dni, życząc miłego majowego odpoczynku !
Do usłyszenia!