Dzisiejsza data nie ma nic wspólnego z tematem wpisu. Ot, tak po prostu się złożyło.
Nie oznacza to, że każda sprawa związana z potyczką z Narodowym Funduszem Zdrowia musi kończyć się tak, jak chciałby tego piątek 13.
Czasem się tak niestety kończy, ale nie oznacza to, że trzeba odpuszczać. Bywa bowiem o tak, że pechowa 13 przyświeca Funduszowi.
Sporo już miejsca poświęciłem w związku z tematyką odwołań od postępowań konkursowych: była mowa o samym kontraktowaniu świadczeń, pisałem o proteście na działania komisji, o uzupełnieniu oferty, kontroli oferenta oraz o samym odwołaniu od rozstrzygnięcia w dwu aktach.
Dzisiaj chciałbym powiedzieć dwa słowa o sposobie w jakim organ ma obowiązek rozstrzygnąć odwołanie (wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy) w kontekście weryfikacji trafności o wyborze świadczeniodawcy.
Często bowiem bywa tak, że Oferent nie ma innych zarzutów do postępowania prowadzonego przez Komisję, jak to, że sam otrzymał mniejszą ilość punktów od konkurentów, przez to uplasował się na niższym punkcie w tabeli, a w rezultacie nie otrzymał kontraktu.
Jak zasadnie podnosi się w orzecznictwie sądowoadministracyjnym na tle art. 152 ust. 1 i art. 154 ustawy, odwołanie wszczynające kontrolne postępowanie administracyjne zmierza do weryfikacji i wzruszenia całego wyniku postępowania zmierzającego do rozstrzygnięcia o wyborze świadczeniodawcy i zasadniczo nie ma podstaw do ograniczenia tego środka zaskarżenia wyłącznie do „sprawy” wnoszącego odwołanie, rozumianej jako rozpatrzenie okoliczności dotyczących oceny tylko jego oferty z punktu widzenia zgodności z regułami przeprowadzania postępowania o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń.
Przemawia za tym przede wszystkim charakter tego postępowania. Zarówno postępowanie w formie konkursu, jak i postępowanie w trybie rokowań, jest postępowaniem opartym na zasadzie konkurencji. Ustalenie wyniku tego konkursu mieści w sobie porównywanie wszystkich ofert świadczeniodawców biorących udział w postępowaniu.
Nie jest więc możliwe skontrolowanie respektowania zasady równego traktowania przy ustalaniu rankingu świadczeniodawców wyłącznie na podstawie weryfikacji oceny oferty odwołującego się, dokonanej pod względem zgodności z wymaganiami stawianymi świadczeniodawcom. Nie ulega zatem wątpliwości, że kodeks postępowania administracyjnego nakłada na organ administracyjny obowiązek rozpatrzenia sprawy w pełnym jej zakresie, według reguł określonych w tej ustawie, nie zaś w zakresie wyznaczonym odwołaniem czy też wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Jak to się więc przekłada, albo powinno przekładać na uzasadnienie decyzji ?
Otóż, kontrolując wynik postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, dyrektor oddziału wojewódzkiego NFZ nie może ograniczyć się wyłącznie do przedstawienia zasad punktacji (oceny) i do porównania jedynie liczby punktów uzyskanych przez Ciebie na różnych płaszczyznach oceny.
Skoro zadaniem organu jest skontrolowanie zgodności rozstrzygnięcia z punktu widzenia zasady równego traktowania wszystkich świadczeniodawców, to organ musi nie tylko porównać oceny ofert poszczególnych świadczeniodawców, ale również skonfrontować te oceny z samymi ofertami.
Zasadę równego traktowania wszystkich świadczeniodawców narusza bowiem także dokonanie prawidłowej oceny Twojej oferty w sytuacji, gdy jednocześnie bezpodstawnie została zawyżona ocena któregokolwiek konkurentów, uplasowanego wyżej w rankingu.
Stanowisko, że organ NFZ ma obowiązek swą ocenę zindywidualizować i wyjaśnić, dlaczego w tym konkretnym przypadku poszczególni oferenci zostali ocenieni przyznaniem takiej, a nie innej liczby punktów, można uznać za utrwalone w najnowszym orzecznictwie sądów administracyjnych.
W orzeczeniach sądów administracyjnych zaaprobowano tezę, że rola organów kontrolnych i w konsekwencji sądów administracyjnych, nie może sprowadzać się do zadania polegającego na odpowiedzi na pytanie, czy ocena wyrażająca się przyznaniem np. 100 punktów jest rzeczywiście wyższa od oceny 75 punktów i dlatego wytypowanie do zawarcia umowy świadczeniodawcy, który uzyskał 100 punktów, jest zgodne z określonymi ustawą zasadami przeprowadzenia postępowania w sprawie zawarcia umowy.
Zatem, jeżeli w decyzji Organ wyłącznie skupia się na zarzutach podnoszonych przez Ciebie, ograniczając się wyłącznie do oceny Twojej oferty, zawężając tym samym granice przeprowadzonego postępowania administracyjnego, to masz gotowe zarzuty na odwołanie, a potem na ew. skargę do sądu administracyjnego.
Pamiętaj, że obowiązkiem organu jest należyte skonfrontowanie ofert biorących udział w konkursie na tle Twojej oferty. Nie wystarczy wskazanie przez organ zestawienia tabelarycznego przedstawiającego ocenę ofert wszystkich świadczeniodawców wraz z punktacją uzyskaną przez poszczególnych z oferentów w ramach każdego z ocenianych kryteriów. Bynajmniej.
Takie zapisy w tabeli muszą zostać skonfrontowane z samymi ofertami, szczególnie w odniesieniu do kwestionowanych kryteriów (dostępności, jakości etc.). Organ musi wyjaśnić, co było powodem zróżnicowania punktacji zamieszczonej w takiej tabeli w odniesieniu do wszystkich oferentów oraz wszystkich poziomów skalujących.
Tym samym ocena musi być kompleksowa, zindywidualizowana i dokładnie wyjaśniona, dlaczego w danym konkretnym przypadku poszczególni oferenci zostali ocenieni przyznaniem takiej, a nie innej liczby punktów.
Warto o tym pamiętać formułując zarzuty i szykując się do batalii z NFZ.
Do usłyszenia!